Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

Po partyzancie zanuć pieśń

8. edycja Biesiady Piosenki Partyzanckiej odbyła się w niedzielę 2 czerwca w urokliwym zakątku „W szałasie nad Tanwią” obok wsi Huta Różaniecka

Niedziela zamojsko-lubaczowska 25/2019, str. 4-5

[ TEMATY ]

piosenka

Adam Łazar

Śpiewają radni i sołtysi Radsoł ze Starego Dzikowa

Śpiewają radni i sołtysi Radsoł ze Starego Dzikowa

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Rozpoczęto Mszą św. sprawowaną przez dziekana cieszanowskiego, duszpasterza środowisk twórczych diecezji zamojsko-lubaczowskiej ks. kan. Józefa Dudka w asyście redaktora Katolickiego Radia Zamość ks. Mariusza Pastuszaka. W homilii ks. Dudek ukazał celowość Zmartwychwstania Pańskiego i mówił o celu ostatecznym naszego życia, jakim jest niebo. – Żołnierze, partyzanci, gdyby nie mieli nadziei, że pójdą do nieba, nie porywali by się na obronę kraju, tradycji, języka. A poeta napisał „czwórkami do nieba szli...” – mówił kaznodzieja. W 40. rocznicę pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny papieża Jana Pawła II przywołał jego zasługi w odzyskaniu wolności. – Dzięki niemu znikła „żelazna kurtyna”, odrodziły się tożsame państwa, powstała „Solidarność”. Przyszła ta moc i siła, że powstaliśmy. Zwyciężyły mądrość i jedność. Tam, gdzie jest jedność, jest siła. Potrzeba nam właśnie takich spotkań, biesiad, festiwali, żeby stanowić jedność, obudzić pamięć, naszą uśpioną historię, tradycję, wielkość, dumę, nie pychę – mówił ks. Dudek. Homilię zakończył poetycko o partyzanckiej piosence i modlitwą do Pani Łaskawej: – Królowo Męczenników Polskich skropionych oczu Twymi łzami, módl się za nami! Panno Łaskawa za Twych wiernych synów z ziemi krwią przesiąkniętej i gorzkimi łzami – módl się za nami! Liturgię Eucharystii swoją grą ubogaciła orkiestra dęta Towarzystwa Muzycznego z Lubaczowa pod batutą Piotra Tabaczka.

Muzyczne zmagania

Po Mszy św. Biesiadę Piosenki Partyzanckiej poprowadziła konferansjer, w roli której wystąpiła zastępca dyrektora Centrum Kultury i Sportu w Cieszanowie Marlena Wiciejowska. Powitała kombatancki poczet sztandarowy z Lubaczowa, wicestarostę lubaczowskiego Pawła Głaza, burmistrza Narola Grzegorza Dominika, kombatantów z Lubaczowa i Horyńca, Jednostkę Strzelecką 2033 im. gen. Józefa Kustronia z Lubaczowa, wykonawców piosenek partyzanckich – 12 zespołów i 3 solistów. Zgodnie z regulaminem każdy wykonawca zaśpiewał jedną piosenkę partyzancką zgłoszoną do konkursu. Podlegała ona ocenie jurorów, którymi byli nauczyciele szkół muzycznych: Andrzej Bednarski z Przemyśla, Janusz Wiciejowski z Tomaszowa Lubelskiego, Piotr Tabaczek i Paweł Kasjan z Lubaczowa. To oni zdecydowali przyznać w kategorii „soliści” I miejsce Markowi Tapperowi z Zespołu Placówek im. Jana Pawła II w Lubaczowie Oddział w Wielkich Oczach, podopiecznemu Sióstr Boromeuszek, II miejsce przyznano Natalii Waszek z Lipska k. Narola, której akompaniowała Swietłana Karczewska-Lipowicz, III miejsce przypadło Urszuli Hojdak z Wielkich Oczu. W kategorii „chóry” I miejsce zajął chór Kombatant z Kraśnika, który w roku ubiegłym był na tej Biesiadzie, a założył go 3 lata temu kombatant, który ma ponad 90 lat i śpiewa nadal, a także gra na skrzypcach. II miejsce zajęły Parzanki z Paar k. Suśca, a III miejsce – chór Pieśni Biesiadnej Akademicy III wieku, działający przy Państwowej Wyższej Szkole Techniczno-Ekonomicznej w Jarosławiu. W kategorii „zespoły wokalno-instrumentalne” I miejsce zajął zespół Cztery Pory Roku z Oleszyc, a dwa II miejsca przypadły zespołom: Czerwona Jarzębina z Horyńca Zdroju i Niezapominajki z Cieszanowa. Jurorzy także przyznali wyróżnienia dla: zespołu wokalno-instrumentalnego Biesiada z Tomaszowa Lubelskiego, zespołu radnych i sołtysów Radsoł ze Starego Dzikowa, trio wokalnego sióstr z Szumów z Nowego Sioła, chórów Tanew z Narola i Harmonia z Tomaszowa Lubelskiego. Z opóźnieniem przybyły na Biesiadę śpiewające Katarzynki z Łukawca, którym akompaniował ks. Paweł Dynaka, wikariusz z tej parafii, które miały możliwość wystąpienie poza konkursem i zdobycia dyplomu uczestnictwa.

Idea festiwalu

Po części konkursowej wszyscy wykonawcy jeszcze raz mieli możliwość wystąpienia na scenie „Szałasu nad Tanwią”, którego właścicielem, a także organizatorem Biesiady Piosenki Partyzanckiej jest Władysław Rebizant. – Jestem synem żołnierza Września 1939 r., który dostał się do niewoli niemieckiej. Szczęśliwie powrócił z niej, złożył przysięgę, wstąpił do Armii Krajowej i poszedł znów walczyć o Polskę. Znam te tereny, historię Narolszczyzny, bo stąd pochodzę. W tych lasach mocno działała partyzantka, wiele partyzantów poległo na tej ziemi. By uczcić ich pamięć i ojca, powstała myśl zorganizowania Biesiady Piosenki Partyzanckiej, której w tym regionie nie było. Od ojca jako wiano otrzymałem 3 ha lasu. W nim nad Tanwią zbudowałem szałas i scenę, na której co roku występują śpiewający wykonawcy tej piosenki – wyjaśnia Władysław Rebizant. Podkreśla, że organizacja Biesiady Piosenki Partyzanckiej byłaby niemożliwa, gdyby nie wspierający go dobrzy ludzie. Urząd Gminy Stary Dzików co roku dostarcza wodę mineralną, Cieszanów daje nagłośnienie, w tym roku Narol. Jurorzy wykonują swoją pracę bezpłatnie, pomagają zabezpieczyć teren strażacy z Huty Różanieckiej. Lista sponsorów jest znacznie dłuższa. Wszyscy chcą mieć swój wkład w organizację tej imprezy patriotyczno-kulturalnej. Dzięki nim ona trwa już 8 lat i mam nadzieję, że trwać będzie nadal.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2019-06-17 13:28

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Patriotyczne śpiewanie

Niedziela sosnowiecka 47/2021, str. IV

[ TEMATY ]

piosenka

koncert patriotyczny

Piotr Lorenc/Niedziela

Ks. Sylwester Kulka podsumowuje konkurs

Ks. Sylwester Kulka podsumowuje konkurs

V Konkurs Piosenki i Pieśni Patriotycznej zorganizowała parafia Macierzyństwa NMP w Bolesławiu.

Koncert laureatów odbył się 7 listopada, poprzedziła go Msza św. celebrowana przez Pasterza diecezji sosnowieckiej bp. Grzegorza Kaszaka. Podczas liturgii honorową asystę utworzyli żołnierze kompanii honorowej 34. dywizjonu rakietowego Obrony Powietrznej z Bytomia pod dowództwem ppłk. Grzegorza Gduli, a o oprawę muzyczną zadbała orkiestra wojskowa.

CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.

Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Majówka na Wiśle

2024-05-30 21:05

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Tradycyjnie w Sandomierzu odbył się rejs statkiem po Wiśle, podczas którego odśpiewane zostały Litania Loretańska oraz pieśni maryjne.

W majówce na Wiśle udział wzięli księża, klerycy z sandomierskiego seminarium, siostry zakonne, wierni z sandomierskich parafii oraz turyści.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję