Reklama

Niedziela Legnicka

Zdobywają podium życia

„Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” – to hasło dorocznej pielgrzymki osób niepełnosprawnych i ich przyjaciół do Krzeszowa.

Niedziela legnicka 38/2023, str. I

[ TEMATY ]

Krzeszów

Ks. Waldemar Wesołowski/Niedziela

Krzeszowska bazylika zapełniła się pielgrzymami

Krzeszowska bazylika zapełniła się pielgrzymami

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W sobotę, 2 września, do Matki Bożej Łaskawej przybyło blisko 500 pielgrzymów z różnych stron diecezji. Były grupy parafialne oraz warsztaty terapii zajęciowej i nie zabrakło pielgrzymów indywidualnych. Caritas diecezji legnickiej zaprosiła na to spotkanie już po raz 24. Wśród pielgrzymów, obok osób niepełnosprawnych, byli także ich opiekunowie i przyjaciele, rodziny, wolontariusze oraz księża i siostry zakonne.

Modlitwa i integracja

Jak podkreśla ks. Marcin Uryga z legnickiej Caritas, pielgrzymka jest okazją do wspólnej modlitwy, ale też integracji. – Ważne jest to, że stwarzamy okazję, aby osoby niepełnosprawne wyszły ze swoich domów, poznały nowych ludzi, podzieliły się swoimi doświadczeniami – powiedział.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Potwierdzają to sami niepełnosprawni, którzy każdego roku tłumnie przybywają na swoje święto. To okazja do zawarcia nowych znajomości, pokazania innym swoich talentów, podzielenia się swoimi pomysłami.

Konferencja i koncert

Konferencję wygłosił ks. Tomasz Ślazyk. – Mamy okazję, aby przy Maryi powiedzieć Bogu o naszych problemach, ale też podziękować za siłę do przezwyciężania różnych trudności, barier, doświadczeń. To okazja, byśmy zaczęli dostrzegać w życiu to, co dobre, a nie tylko koncentrować się na brakach – powiedział.

Był też czas na koncert organowy. Za instrumentem zasiadł Paweł Szott – absolwent i student Akademii Muzycznej w Poznaniu. W repertuarze znalazły się utwory m.in. Bacha, Mendelsona i Ogińskiego.

Osiągać rekordy

Mszy św. przewodniczył bp Andrzej Siemieniewski. W homilii mówił m.in. o umiejętności zdobywania rekordów, pierwszego miejsca na podium życia. – Ważne jest, byśmy w życiu stawali się rekordzistami, zwłaszcza w dostrzeganiu potrzeb innych ludzi i szli im z pomocą – mówił. Podkreślił, że to spotkanie jest też okazją do wdzięcznej modlitwy za wszystkich, którzy wspierają potrzebujących, którzy wykazują pomysłowość w niesieniu im pomocy. – Niech wezwanie pielgrzymki odbije się echem w naszych sercach. Niech miłość będzie siłą, która nas przynagla do tego, byśmy czynili to, co mówi nam Jezus – dodał. Msza św. zakończyła się odmówieniem aktu oddania się Matce Bożej Łaskawej.

Reklama

Bycie twórczym

Jedną z osób, która udowadnia, że niepełnosprawność nie ogranicza w spełnianiu marzeń jest Magdalena Burniak. To mieszkanka Włodzic Wielkich, urodzona z Zespołem Downa. W tym roku, dzięki przyjaciołom i ludziom dobrej woli, ukazał się tomik jej wierszy pt. Natchnienie. Wiersze ocalone. Jak sama twierdzi, w znoszeniu różnych dolegliwości pomaga jej wiara, przyjaźń i spotkania z ludźmi. To właśnie o tym są jej wiersze.

Po posiłku niepełnosprawni aktorzy z warsztatów terapii zajęciowej z Lwówka Śląskiego, przedstawili sztukę teatralną pt. O stokrotce, która pytała w reżyserii Magdaleny Dąbrowskiej.

2023-09-12 14:08

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

V Kongres Rodzin w Krzeszowie

Niedziela legnicka 22/2019, str. 1-2

[ TEMATY ]

kongres

Krzeszów

Ks. Waldemar Wesołowski

W Kongresie uczestniczyli przedstawiciele różnych grup i wspólnot formacyjnych skupiających małżeństwa i rodziny

W Kongresie uczestniczyli przedstawiciele różnych grup i wspólnot formacyjnych skupiających małżeństwa i rodziny

W krzeszowskim sanktuarium Matki Bożej Łaskawej 18 maja br. odbył się V Kongres Rodzin Diecezji Legnickiej, któremu towarzyszyło hasło: Rodzina drogą Kościoła

W Kongresie uczestniczyli przedstawiciele różnych grup i wspólnot formacyjnych skupiających małżeństwa i rodziny, m.in.: Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, Ruch Szensztacki, Domowy Kościół, Spotkania Małżeńskie, doradcy życia rodzinnego czy neokatechumenat. Przyjechały też rodziny z dziećmi, dla których przygotowano specjalny program.

CZYTAJ DALEJ

Boże Ciało i wianki

Niedziela łowicka 21/2005

www.swietarodzina.pila.pl

Boże Ciało, zwane od czasów Soboru Watykańskiego II Uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, jest liturgicznym świętem wdzięczności za dar wiecznej obecności Jezusa na ziemi. Chrześcijanie od początków Kościoła zbierali się na łamaniu Chleba, sławiąc Boga ukrytego w ziemskim chlebie. Święto jest przedłużeniem Wielkiego Czwartku, czyli pamiątki ustanowienia Eucharystii. A z tego wynika, że uroczystość ta skryta jest w cieniu Golgoty, w misterium męki i śmierci Jezusa.

Historia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. W klasztorze w Mont Cornillon, w pobliżu Liege we Francji, przebywała zakonnica Julianna, która wielokrotnie miała wizję koła na wzór księżyca, a na nim widoczną plamę koloru czarnego. Nie rozumiała tego, więc zwróciła się do przełożonej. Gdy ta ją wyśmiała, Julianna zaczęła się modlić i pewnego razu usłyszała głos, oznajmiający, że czarny pas na tarczy księżyca oznacza brak osobnego święta ku czci Eucharystii, które ma umocnić wiarę, osłabioną przez różne herezje.
Władze kościelne sceptycznie odnosiły się do widzeń prostej Zakonnicy. Jednak kolejne niezwykłe wydarzenie dało im wiele do myślenia. W 1263 r. w Bolsenie, niedaleko Rzymu, kapłan odprawiający Mszę św. zaczął mieć wątpliwości, czy to możliwe, aby kruchy opłatek był Ciałem Pańskim. I oto, gdy nastąpił moment przełamania Hostii, zauważył, że sączy się z niej krew i spada na białe płótno korporału na ołtarzu. Papież Urban IV nie miał już wątpliwości, że to sam Bóg domaga się święta Eucharystii i rok po tym wydarzeniu wprowadził je w Rzymie, a papież Jan XXII (1334 r.) nakazał obchodzić je w całym Kościele. Do dziś korporał z plamami krwi znajduje się we wspaniałej katedrze w Orvieto, niedaleko Bolseny. Wybudowano ją specjalnie dla tej relikwii.
W Polsce po raz pierwszy święcono Boże Ciało w 1320 r., za biskupa Nankera, który przewodził diecezji krakowskiej. Nie było jednak jeszcze tak bogatych procesji, jak dziś. Dopiero wiek XVI przyniósł rozbudowane obchody święta Bożego Ciała, zwłaszcza w Krakowie, który był wówczas stolicą. Podczas procesji krakowskich prezentowały się proporce z orłami na szkarłacie, obecne było całe otoczenie dworu, szlachta, mieszczanie oraz prosty lud z podkrakowskich wsi.
W czasie procesji Bożego Ciała urządzano widowiska obrzędowe lub ściśle teatralne, aby przybliżyć ich uczestnikom różne aspekty obecności Eucharystii w życiu. Nasiliło się to zwłaszcza pod koniec XVI wieku, kiedy przechodzenie na protestantyzm znacznie się nasiliło i potrzebna była zachęta do oddania czci Eucharystii.
W okresie rozbiorów religijnemu charakterowi procesji Bożego Ciała przydano akcentów patriotycznych. Była to wówczas jedna z nielicznych okazji do zademonstrowania zaborcom żywej wiary. W procesjach niesiono prastare emblematy i proporce z polskimi godłami, świadczące o narodowej tożsamości.
Najpiękniej jednak Boże Ciało obchodzono na polskiej wsi, gdzie dekoracją są łąki, pola i zagajniki leśne. Procesje imponowały wspaniałością strojów asyst i wielką pobożnością prostego ludu, wyrażającego na swój sposób uwielbienie dla Eucharystii. Do dziś przetrwał zwyczaj zdobienia ołtarzy zielonymi drzewami brzóz i polnymi kwiatami. Kiedyś nawet drogi wyścielano tatarakiem. Do dziś bielanki sypią też przed kroczącym z monstrancją kapłanem kolorowe płatki róż i innych kwiatów.
Boże Ciało to również dzień święcenia wianków z wonnych ziół, młodych gałązek drzew i kwiatów polnych. Wieniec w starych pojęciach Słowian był godłem cnoty, symbolem dziewictwa i plonu. Wianki z ruty i kwiatów mogły nosić na głowach tylko dziewczęta.
Na wsiach wierzono, że poświęcone wianki, powieszone na ścianie chaty, odpędzają pioruny, chronią przed gradem, powodzią i ogniem. Dymem ze spalonych wianków okadzano krowy, wyganiane po raz pierwszy na pastwisko. Zioła z wianków stosowano też jako lekarstwo na różne choroby.
Gdzieniegdzie do poświęconych wianków dodawano paski papieru, z wypisanymi słowami czterech Ewangelii. Paski te zakopywano następnie w czterech rogach pola, dla zabezpieczenia przed wszelkim złem.
Dziś Boże Ciało to jedna z niewielu już okazji, aby przyodziać najpiękniejszy strój świąteczny - strój ludowy. W Łowickiem tego dnia robi się tęczowo od łowickich pasiaków. Kto wie, czy stroje ludowe zachowałyby się do dziś, gdyby nie możliwość ich zaprezentowania podczas uroczystości kościelnych. Chwała zatem i wielkie dzięki tym duszpasterzom, którzy kładą nacisk, aby asysty procesyjne występowały w regionalnych strojach. Dzięki temu procesje Bożego Ciała są jeszcze wspanialsze, okazalsze, barwniejsze. Ukazują różnorodność bogactwa sztuki ludowej i oby tak było jak najdłużej.
W ostatni czwartek oktawy Bożego Ciała, oprócz święcenia wianków z ziół i kwiatów, szczególnym ceremoniałem w naszych świątyniach jest błogosławieństwo małych dzieci. Kościoły wypełniają się najmłodszymi, często także niemowlętami, by i na nich spłynęło błogosławieństwo Boże. Wszak sam Pan Jezus mówił: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego” (Mk 10, 13-15).

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 31.): Pasterze mili

2024-05-30 21:21

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

Materiał prasowy

Czy Maryja i Kościół mają podobne cechy? Czemu Maryja jest Matką Kościoła? Co Matka Boża ma wspólnego z biskupami? I co właściwie Jej postawa mówi nam o posłuszeństwie? Zapraszamy na trzydziesty pierwszy (ostatni) odcinek „Podcastu umajonego” ks. Tomasza Podlewskiego o maryjnym patrzeniu na Kościół i jego pasterzy.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję