Metropolita częstochowski 30 września przewodniczył Mszy św. w Kaplicy Matki Bożej na Jasnej Górze z racji 825. rocznicy papieskiego zatwierdzenia zgromadzenia sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia i 50. rocznicy posługi w Domu Księży Emerytów archidiecezji częstochowskiej.
Na Jasnej Górze zgromadziły się siostry duchaczki z przełożona generalną s. Kazimierą Gołębiowską z Zarządem Zgromadzenia oraz bardzo liczne grono kapłanów, pracowników Domu Księży Emerytów.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
– To było 50 lat ofiarnej pracy sióstr Kanoniczek Ducha Świętego w kapłańskim domu księży seniorów u stóp Jasnej Góry. Jest to półwiecze ponad ośmiowiekowej historii tego zakonu związanego ze szpitalnictwem i opieką wśród chorych i potrzebujących. Kapłani korzystali i korzystają z samarytańskiej opieki naszych drogich sióstr. Jesteśmy wszyscy dłużnikami sióstr – powiedział na początku Mszy św. ks. prał. Czesław Mendak, dyrektor Domu Księży Emerytów im. Jana Pawła II w Częstochowie.
Karol Porwich/Niedziela
W homilii abp Depo podkreślił, że „siostry Kanoniczki Ducha Świętego naśladują Chrystusa miłosiernego w charyzmacie zakonnym na ziemi polskiej od 1220 r.” – Każdy jubileusz uświadamia nam, że żyjemy w czasie, a ten czas przemija i trzeba respektować jego wymiary, gdyż każda z tych miar jest nasycona zbawczą obecnością Boga i Jego zbawczym działaniem w świecie – mówił za św. Janem Pawłem II.
– Z każdym jubileuszem jest związane dziękczynienie, ale również przeproszenie i prośba. Radość i wdzięczność wypełnia dzisiaj nasze serca. One są darem, które otrzymujemy od Boga, ale są też naszym obowiązkiem i zadaniem – kontynuował arcybiskup.
Zwracając się do sióstr duchaczek przypomniał: „Przez dar wybrania na wzór Maryi, w Duchu Świętym, w Duchu miłości i jedności oddajecie samych siebie Chrystusowi za wolność i rozwój Kościoła. Świadczycie, że jedynie Bóg jest prawdziwym bogactwem ludzkiego serca, a rady ewangeliczne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa są odpowiedzią serca i ciała, są odpowiedzią miłości na Miłość, ale są jednocześnie odpowiedzią miłości na prowokacje dzisiejszego świata i bałwochwalczy kult stworzenia, który żyjąc w ciele, żądny posiadania władzy i mamony, kariery chce widzieć sposób przeżywania świata bez ostatecznego odniesienia do Boga i celu naszego życia”.
Reklama
Abp Depo zaznaczył, że „Bóg nie działa powierzchownie. Świętość jest całkowitą przemianą osoby i nie może się dokonać bez naszego udziału” i podziękował siostrom za ich służbę i pomoc ludziom potrzebującym, w czasie wojen osobom prześladowanym, w tym ludności żydowskiej, rannym żołnierzom, potrzebującym pomocy dzieciom i młodzieży.
Karol Porwich/Niedziela
Metropolita częstochowski zadedykował siostrom wiersz ks. Jana Twardowskiego pt. „Głodny”.
„Mój Bóg jest głodny
Ma chude ciała i żebra
Nie ma pieniędzy
Wysokich katedr ze srebra
Nie pomagają mu
Długie pieśni i świece
Na pierś zapadłą
Nie chce lekarstwa w aptece
Bezradni
Rząd ministrowie żandarmi
Tylko miłością mój Bóg się daje nakarmić” – napisał kapłan – poeta.
Na zakończenie życzył siostrom, by posłane do świata, wskazywały na Chrystusa. – To On jest najpełniejszą nadzieją i ratunkiem świata. W Chrystusie odnosimy zwycięstwo nad światem miłością miłosierną – podkreślał abp Depo.
Siostry ponowiły „akt oddania Matce Bożej w niewole miłości za świętość kapłanów, papieża, za wolność Kościoła w Polsce i na świecie”, który odczytał przełożona generalna zgromadzenia s. Kazimiera Gołębiowską. Akt ten był nawiązaniem do aktu oddania Matce Bożej, które złożyły siostry duchaczki na Jasnej Górze 27 października 1965 r.
Karol Porwich/Niedziela
Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia jest żeńską gałęzią Zakonu Ducha Świętego, który powstał w XII wieku we Francji. Założycielem Zakonu jest bł. Gwidon z Montpellier. W 1198 r. papież Innocenty III zatwierdził zakon, a w 1204 r. powierzył mu Szpital de Saxia w Rzymie, czyniąc dom rzymski domem generalnym zakonu. W 1741 r. prowincja polska została wyjęta spod władzy generała rzymskiego, a linia żeńska otrzymała w Polsce autonomię, przyjmując nazwę Siostry Kanoniczki Ducha Świętego de Saxia. Siostry rozpoczęły wówczas samodzielną działalność charytatywną, służąc chorym, ubogim i wychowując dzieci. Do Polski dotarły w 1220 r. Od 1973 r. siostry podjęły posługę miłosierdzia wobec chorych i starszych kapłanów w Częstochowie za zgodą ówczesnej przełożonej generalnej Zgromadzania Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego – m. Redempty Śledzińskiej.
Dom Księży Emerytów archidiecezji częstochowskiej powstał z inicjatywy pierwszego biskupa częstochowskiego Teodora Kubiny w 1936 r. W okresie II wojny światowej dom został zajęty przez wojska okupacyjne, ale po jej zakończeniu powrócił do działalności zgodnie z pierwotnym celem. W latach 70. XX wieku dokonano rozbudowy domu. Od 1973 r. kapłani przebywają pod całodobową opieką pielęgniarską sióstr zakonnych ze Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia. Nowa dobudowana część powstała w latach 1979-82. Kamień węgielny pod budynek poświęcił Ojciec Święty 4 czerwca 1979 r., a wmurował go 19 sierpnia 1980 r. bp Stefan Bareła. Od tego dnia dom ten nosi nazwę: Dom Księży Emerytów im. Jana Pawła II w Częstochowie. Przez ponad 30 lat Domem Księży Emerytów w Częstochowie kierował m.in. ks. prał. Ludwik Warzybok. Od 2003 r. funkcję dyrektora Domu Księży Emerytów pełni ks. prał. Czesław Mendak.
