WŁODZIMIERZ RĘDZIOCH: – Eminencjo, dlaczego Kongregacja Edukacji Katolickiej przygotowała dokument na temat ideologii gender?
KARDYNAŁ GIUSEPPE VERSALDI: – Zarówno podczas wizyt „ad limina” biskupów z całego świata w Watykanie, jak i podczas podróży do naszych instytucji, szkół i uniwersytetów proszono nas o zabranie głosu w tej sprawie. Ideologia gender rozprzestrzenia się i jest prezentowana jako coś naukowego, jako znak postępu, w przeciwieństwie do nauczania Kościoła, które miałoby być przestarzałe.
– Co zawiera ten krótki dokument?
Pomóż w rozwoju naszego portalu
– Dokument jest krótki, ponieważ nie jest dokumentem doktrynalnym. Przypomnieliśmy w nim niektóre punkty antropologii i teologii katolickiej, aby dać konkretną pomoc tym, którzy muszą w naszych szkołach i instytucjach stawić czoła tej ideologii, przedstawianej jako jedyny akceptowalny światopogląd we współczesnym świecie.
– Podtytuł dokumentu mówi o dialogu – „Z myślą o drodze dialogu o kwestii gender w edukacji”. O jaki dialog chodzi?
– Proponujemy nawiązanie dialogu na temat ideologii gender na bazie argumentów, które odwołują się nie do wiary katolickiej, ale do rozumu, poprzez trzy postawy: słuchanie, rozumowanie i proponowanie. Przede wszystkim musimy słuchać innych, ale też domagać się, by i nas słuchano. Drugi krok: musimy rozumować, przedstawiać dowody na nasze twierdzenia i wymagać tego od innych – nie wystarczą ideologiczne slogany bez racjonalnych dowodów. A my, wierzący, musimy tłumaczyć nasze przekonania wiary na płaszczyźnie racjonalnej. Po trzecie, szanując przekonania innych, domagamy się szacunku dla naszych – nasze przekonania muszą być szanowane w imię pluralizmu, demokracji i odrzucania „jedynie słusznego” światopoglądu. Dlatego Kościół katolicki, również w swoich instytucjach, musi pozostać wolny, aby być wiernym swojej nauce. Rodzice natomiast, którzy są pierwszymi odpowiedzialnymi za edukację dzieci, muszą mieć możliwość wyboru systemu edukacyjnego.
Reklama
– Jakich racjonalnych argumentów możemy używać w dyskusjach?
– Istnieją racjonalne argumenty, które wyjaśniają, że ciało jest podmiotem, który decyduje o tożsamości osoby. W tym świetle rozumiemy podstawę biologiczną różnicy płci między mężczyzną a kobietą. Tożsamość człowieka kształtuje się w oparciu o różnorodność płciową. W rodzinie konfrontacja z matką i z ojcem ułatwia dziecku rozwój własnej tożsamości płciowej. Płeć „neutralna” czy „trzecia płeć” nie istnieją i są jedynie fikcyjną koncepcją.
– Co jest nie do przyjęcia w teoriach genderowych z punktu widzenia chrześcijańskiej wizji człowieka?
– Nie możemy zaakceptować skrajnych form ideologii gender, które negują naturalne bazy tożsamości człowieka, a wszystko sprowadzają do wyboru kulturowego. Tak więc tożsamość seksualna, a w konsekwencji także rodzina stają się „płynne”, oparte na chwilowych pragnieniach, a nie na prawdzie o osobie i rzeczywistości naturalnej. Chce się usunąć różnicę płci, czyniąc ją nieistotną dla rozwoju osoby.
– Czy są elementy, które można zaakceptować w teoriach gender?
– Chociaż nie akceptujemy ideologii, dostrzegamy możliwość dialogu w badaniach genderowych. Obejmują one przede wszystkim równą godność mężczyzn i kobiet, edukację dzieci i młodzieży w poszanowaniu każdej osoby bez względu na jej kondycję (niepełnosprawność, rasa, religia, tendencje uczuciowe), zwalczanie wszelkich form znęcania się i nieuzasadnionej dyskryminacji. Jednym słowem – odrzucamy skrajne rodzaje ideologii gender, ale prowadzimy dialog, aby znaleźć sposoby zwalczania dyskryminacji i nietolerancji.
– Do dialogu potrzebne są dwie strony. Jak możemy rozmawiać z arogantami, którzy traktują Kościół i katolików jako ludzi zacofanych, odrzucających ducha czasu, antynaukowych obskurantystów?
– Nawet jeśli istnieją środowiska, które nie są otwarte na dialog z nami, nie możemy w żaden sposób zrezygnować z naszych przekonań. Tak jak inni domagają się szacunku, również my tego żądamy. To jest zasada pluralizmu, która leży u podstaw demokratycznego państwa. Państwo i jego instytucje nie mogą narzucać „jedynie słusznej” ideologii obywatelom, nie mówiąc już o szkołach.
– Niestety, są już kraje, w których dominuje „jedynie słuszna” ideologia, co więcej – możemy już mówić o dyktaturze tzw. grupowego myślenia. Przykładowo – w niektórych państwach za przestępstwo uważane jest cytowanie słów Biblii: „Mężczyzną i kobietą stworzył ich”...
– Tu już wkraczamy w sferę prześladowań. Kościół nie ma władzy, by przeciwstawiać się tego rodzaju ustawodawstwu, ale to ludzie muszą reagować, by znieść prawa uderzające w ich wolność wypowiedzi.
– Historia pokazuje, że każda dyktatura chciała kontrolować szkoły. Tak było po rewolucji francuskiej, tak było po rewolucji bolszewickiej. Teraz światowe lobby, które promuje ideologię gender, chce narzucać szkołom swoje programy, by manipulować dziećmi, pozbawiając rodziców prawa do decydowania o edukacji ich potomstwa. Czy dokument pomoże rodzicom stawić czoła „kryzysowi edukacyjnemu” związanemu z narzucaniem w szkołach ideologii płci?
– Ten dokument został napisany właśnie po to, aby pomóc rodzicom, wychowawcom, politykom, biskupom i kapłanom stawić czoła „kryzysowi edukacyjnemu”. Oczywiście, możliwości Kościoła są ograniczone. Chcę jeszcze raz podkreślić, że to rodzice muszą walczyć z narzucaniem ideologii w szkołach i żądać prawdziwego pluralizmu. Muszą być pierwszymi, którzy powinni decydować o edukacji swoich dzieci. Niestety, w Europie elity odcinają się od naszych chrześcijańskich korzeni, a w antropologicznej pustce to mniejszości, które nie reprezentują ludzi, ale mają władzę, chcą narzucić różne formy „jedynie słusznej” ideologii. To samo dzieje się w organizacjach międzynarodowych, które często uwarunkowują pomoc ekonomiczną od akceptacji ideologii narzucanej narodom. Musimy przeciwstawić się tym tendencjom.
– Ale wydaje się, że w dzisiejszym świecie w imię tolerancji musimy zaakceptować wszystko...
– Pojęcie tolerancji jest bardzo podstępne. Tolerancji nie należy oddzielać od kryteriów, które pozwalają odróżnić prawdę od kłamstwa, dobro od zła. Możemy być tolerancyjni wobec ludzi, ale nie możemy tolerować błędu. Dlatego musimy pomóc ludziom, zwłaszcza młodym, by nie wpadli w pułapkę fałszywej tolerancji.
