Życie zakonne trwa w przeworskim konwencie Bernardynów nieprzerwanie od 555 lat. Historyczne początki tego miejsca sięgają 1461 r., kiedy to Rafał Jakub Tarnowski, właściciel miasta i późniejszy marszałek wielki koronny, dokonał fundacji zespołu klasztornego. Zgodę na powstanie pierwszej na terenie diecezji przemyskiej placówki bernardyńskiej wydał ówczesny ordynariusz bp Mikołaj z Błażejowa.
Historia klasztoru
Gotycki, obronny klasztor Bernardynów w Przeworsku już od początku swego istnienia stanowił ważny ośrodek życia religijnego. Na przełomie XV/XVI stulecia wspólnotę tworzyło nawet 20-30 zakonników. Dwóch z nich – o. Piotr Kandyd i o. Grzegorz z Nowego Sącza – zmarło w opinii świętości. Ze względu na korzystne położenie w połowie drogi między Krakowem a Lwowem konwent zajmował ważną pozycję w strukturach zakonu. Zorganizowano tu cztery kapituły prowincji, a tej urządzonej w 1489 r. przewodniczył bł. Władysław z Gielniowa. Należy pamiętać, że w 1608 r. bernardyni przeworscy dali początek wspólnocie klasztoru w Leżajsku. W okresie okupacji przykład patriotyzmu dał o. Rufin Janusz, współdziałając z miejscowym Obwodem Armii Krajowej, oraz o. Bogumił Migdał, angażując się w tajne nauczanie. Po wojnie przez pewien czas działał tu nowicjat dla braci, a najistotniejszym z wydarzeń w najnowszej historii klasztoru było powierzenie zakonnikom w 1971 r. duszpasterstwa parafialnego.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Naszym wyzwaniem jest przyprowadzanie ludzi do Kościoła, żeby sami tutaj odnaleźli łaskę i samego Boga.
W końcu parafia
Szereg wydarzeń zmierzających do powierzenia bernardynom przeworskim parafii otworzyło podjęcie przez zakonników katechizacji młodzieży szkół zawodowych w 1966 r. Bp Ignacy Tokarczuk pragnąc rozbudować sieć parafialną w diecezji przemyskiej, podczas spotkania z wyższymi przełożonymi zakonnymi 21 września 1967 r. zaproponował prowincjałowi o. Wilhelmowi Wronie utworzenie parafii przy klasztorach bernardyńskich w Przeworsku i Leżajsku. Sprawę zwieńczył dekret bp. Ignacego Tokarczuka z 29 stycznia 1971 r., w myśl którego 1 lutego tego roku przeworscy bernardyni objęli duszpasterstwo o charakterze parafialnym. W latach 1981-1985 wzniesiono kościół filialny Matki Bożej Różańcowej w Żurawiczkach, przy którym w 1993 r. erygowano odrębną parafię i dom zakonny, uszczuplając liczbę wiernych o ok. 2400 osób. W 50-letniej historii parafii posługę pełniło tu niemal dziewięćdziesięciu kapłanów.
Reklama
W 1974 r. wzniesiono dzwonnicę, na której zawisły trzy dzwony. Następnie uporządkowano, odwodniono, oświetlono i wybrukowano plac kościelny, odnowiono mury obronne oraz urządzono przykościelne parkingi. W latach 2005-2011 przeprowadzono malowanie ścian świątyni, poddano renowacji ołtarz główny z obrazami Matki Bożej Pocieszenia i św. Barbary, osiem ołtarzy bocznych i stalle. Kościół wyposażono w nowe ławki, pięć konfesjonałów, ambonki i żyrandole, ułożono także granitową posadzkę. Kolejne prace objęły konserwację kaplicy św. Antoniego, późnogotyckich fresków w krużganku wschodnim i południowej, zewnętrznej ściany świątyni.
Najdonioślejszym wydarzeniem w historii parafii była koronacja cudownego wizerunku Przeworskiej Matki Bożej Pocieszenia, dokonana przez abp. Adama Szala i bp. Damiana Muskusa 8 września 2019 r.
Jubileusz
50-lecie parafii celebrowano 31 stycznia. Metropolita przemyski abp Adam Szal celebrował uroczystą sumę, podczas której cała wspólnota parafialna dziękowała za minione lata. W skierowanej do wiernych homilii abp Szal odniósł się do ewangelicznej perykopy o „nauce z mocą” głoszonej przez Zbawiciela, wzywając parafian i duszpasterzy do wspólnej pracy na rzecz promowania Chrystusowego przesłania wiary, nadziei i miłości. Wcześniej odbywały się rekolekcje dziękczynne, które prowadził o. Dobromir Godzik. W tych rekolekcjach jeden dzień był poświęcony dziękczynieniu za wstawiennictwem św. Antoniego, ponieważ bardzo prężnie rozwija się tu kult tego świętego, a w drugi dzień dziękowano za wstawiennictwem Matki Bożej.
Reklama
Duszpasterskie żniwo
Grupy duszpasterskie, które funkcjonują przy parafii, to przede wszystkim bardzo duża grupa Róż Różańcowych. Ta grupa spotyka się w kościele, prowadzi nabożeństwa różańcowe przed Mszą św. – Działają bardzo prężnie, angażując się także w pracę charytatywną. Wśród nich uformowała się grupa Matki Bożej Fatimskiej. Ta grupa powstała po pielgrzymce do Fatimy, dzisiaj przede wszystkim angażuje się w organizację nabożeństw fatimskich w parafii – mówi o. Erwin Ceklarz, proboszcz parafii. – Inna grupa to Akcja Katolicka, grupa AA, która spotyka się w parafii na swoich mityngach. Bardzo prężenie działa młodzież oraz dzieci: Franciszkańska Młodzież Oazowa zrzeszona przy naszym klasztorze oraz dzieci, które regularnie spotykają się na formacji. Niestety, czas pandemii utrudnia trochę te spotkania, ale komunikują się w innej formie, a poza tym wyjeżdżają na oazy wakacyjne oraz rekolekcje – podkreśla proboszcz. Bardzo prężną grupą jest także Liturgiczna Służba Ołtarza. Wśród grup funkcjonujących w parafii jest również Koło Przyjaciół Radia Maryja. Tradycyjnie, jak to przy każdym franciszkańskim klasztorze, jest także Franciszkański Zakon Świeckich. Sięga on 1454 r., czyli czasu pobytu w Przeworsku św. Jana Kapistrana.
– W obecnym roku obchodzimy 800-lecie Trzeciego Zakonu św. Franciszka, dlatego wspólnie z całą wspólnotą przygotowujemy się do tych obchodów. Dla nas zakon św. Franciszka z Asyżu jest wzorem życia, które się nie zmienia, a podstawą jest miłość do Chrystusa – mówi Urszula Gaweł, mistrz formacji tej wspólnoty. Spotkania rozpoczynają się zawsze Mszą św. Członkowie wspólnoty zapewniają oprawę liturgiczną. Następnie gromadzą się przy ołtarzu św. Franciszka na krótką modlitwę. Druga część spotkania, już w salce parafialnej, to katecheza formacyjna.
Reklama
Wsparci orędownictwem
W parafii żywy jest kult Matki Bożej oraz św. Antoniego. Okoliczni mieszkańcy często przyjeżdżają do swoich orędowników. Bardzo prężnie rozwija się kult św. Antoniego. – Ludzie zwracają się do niego z różnymi potrzebami, co zauważalne jest podczas cotygodniowej nowenny, odbywającej się we wtorek – mówi proboszcz o. Erwin. – To modlitwa, którą podejmuje miejscowa wspólnota parafialna zarówno rano, jak i i wieczorem. Zazwyczaj gromadzi ona rzesze wiernych. Natomiast kult Matki Bożej w koronowanym dwa lata temu obliczu, cały czas się rozwija. Ma on formę nabożeństwa odbywającego się po Mszy św.
Klasztor w Przeworsku istnieje od 555 lat.
Najpierw czytane są prośby składane przez wiernych, a następnie modlimy się przed ołtarzem głównym – podkreśla proboszcz.
Z perspektywy 50 lat istnienia parafii proboszcz dostrzega także wyzwania, jakie stoją przed wspólnotą parafialną. – Pierwszym wyzwaniem dla nas, duszpasterzy, jest głosić – mówi o. Erwin – aby człowiek powracał do Źródła, powracał do Boga. Wyzwaniem jest przyprowadzanie ludzi do Kościoła, żeby sami tutaj odnaleźli łaskę i samego Boga – zauważa proboszcz parafii.
