To właśnie w nim, każdego dnia wierni gromadzą się na różnych nabożeństwach. W dniach od 25 do 31 marca br. odbędą się tu Misje Święte.
Warto zwrócić także uwagę na piękny wystrój świątyni, wybijającej się na tle miasta położonego na 44 wyspach, z których tylko trzy są zamieszkałe: Wolin, Uznam i Karsibór, a pozostałe są miejscem bytowania ptactwa. Miasta, o liczbie ludności powyżej 40 tys. osób, stanowiącego czołowe wczasowisko morskie nad Bałtykiem i uzdrowisko (solanki i borowiny), w 1824 r. stało się kurortem, a w 1895 r. po odkryciu źródeł solanki i borowiny – uzdrowiskiem.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Świątynia ta, obok pięciu innych: Stella Maris, Świętych Stanisława i Bonifacego, bł. Michała Kozala, św. Wojciecha na Warszowie i Najświętszego Serca Pana Jezusa w Przytorze, otrzymała wyjątkową godność sanktuarium. Jej rodowód sięga 1336 r., wtedy powstał niewielki, Mariacki kościółek gotycki. W 1557 r. przejęli go protestanci. Od 1747 r. starano się o jego rozbudowę, do czego doszło w latach 1788-92. W 1881 r. wzniesiono absydę, dzwonnicę i fronton; zmieniono ustawienie istniejących już organów z 1834 r. (obecne 31 głosowe, pneumatyczne organy zbudowano w 1927 r., a od 1999 r. odbywa się w tej świątyni Międzynarodowy Festiwal Muzyczny Świnoujskie Wieczory Organowe). Ze stropu zwisa drewniany, dwumetrowy model statku – korweta – 1814 r.
W 1947 r. kościół został przejęty przez wspólnotę katolicką i dedykowany Chrystusowi Królowi. Tak oto, ten przez wieki Mariacki kościół stał się sanktuarium Chrystusa Króla. Miała na to wpływ encyklika papieża Piusa XI, Quas primas z 11 grudnia 1925 r., który ustanowił święto Chrystusa Króla. Parafię erygował bp Jerzy Stroba, 28 maja 1973 r.