6 stycznia przypada 25. rocznica święceń biskupich bp. Edwarda Białogłowskiego, biskupa pomocniczego i wikariusza generalnego diecezji rzeszowskiej
Konstytucja dogmatyczna o Kościele Soboru Watykańskiego II poucza, iż „wśród rozmaitych posług, od najdawniejszych czasów sprawowanych w Kościele, pierwsze miejsce, (...) zajmuje urząd tych, którzy ustanowieni biskupami, dzięki sukcesji sięgającej początków, rozporządzają latoroślami wyrosłymi z nasienia apostolskiego. A w ten sposób, jak to stwierdza św. Ireneusz, przez tych którzy przez apostołów ustanowieni zostali biskupami, i przez ich następców aż do nas samych w całym świecie widoczna jest i zachowana tradycja apostolska. (...) Toteż Sobór święty poucza, że biskupi z ustanowienia Bożego stali się następcami Apostołów, jako pasterze Kościoła, kto tedy ich słucha, słucha Chrystusa, a kto nimi gardzi, Chrystusem gardzi i Tym, który posłał Chrystusa (por. Łk 10,16)” (zob. KK, 20). Posługa biskupa ma szczególne znaczenie dla wspólnoty Kościoła, szczególnie Kościoła, który realizuje się w diecezji. Rozpoczynając świętowanie 25-lecia posługi biskupiej bp. Edwarda Białogłowskiego, chcemy wyrazić Bogu wdzięczność za jego posługę realizowaną najpierw w diecezji przemyskiej, a od utworzenia diecezji rzeszowskiej 25 marca 1992 r. jako biskup pomocniczy diecezji rzeszowskiej. Wiele w tych latach się wydarzyło, niemniej chciałbym zwrócić uwagę na kilka aspektów.
